Jarenlang hadden communisten en sociaal-democraten ruzie over de herdenking van de Februaristaking, zo blijkt uit het boek “De strijd om de Februaristaking” van Annet Mooij. Door dat conflict waren er in de jaren na de eerste officiële herdenking jaarlijks steeds twee herdenkingen. De ene werd georganiseerd door de gemeente Amsterdam en de sociaal-democraten, de andere door de communisten. Vanaf de jaren zeventig ontstond er enige toenadering tussen beide kampen, wat uiteindelijk resulteerde in de huidige gezamenlijke herdenking. Het initiatief tot de staking werd in 1941 genomen door individuele communisten, maar vanaf eind jaren veertig begonnen de communisten de staking steeds meer toe te schrijven aan CPN-partijleider Paul de Groot. Die zou volgens hen de oproep tot de staking hebben geschreven. Dat werd betwist door de sociaal-democraten. De communisten zouden volgens hen destijds nauwelijks verzet hebben gepleegd omdat ze onder invloed stonden van de Sovjet-Unie, dat immers een niet-aanvalspact had gesloten...
↧