In plaats van concrete antwoorden te bieden komt hij met een wollige utopie die hij “heem” noemt. “Heem” is een dialectwoord voor “thuis”, legt Meyer uit, maar het is “geen zoetsappige nostalgie”. Het is “waar we vandaan komen, hoe we eruitzien of wat we eten”. Het is “waar niemand vergeten wordt” en soms ook carnaval. Meyer wil “krauw” (aso’s) omarmen
↧